UZUN YUSUF’UN ARDINDAN…..
Çok haber, çok köşe yazdım ama Uzun Yusuf’un vefat haberini yazacağım aklıma gelmemişti..
Bilmeyenler merak eder, Uzun Yusuf k imdir ? diye.. 90 yaşında 4 çocuk babası bir temizlik görevlisinden bahsedeceğim..
Uzun Yusuf ( Yusuf Dağıstan ) Erzurum Belediyesi Fen işleri
Temizlik bölümünde idi .. Çocukluğumdan Uzun
Yusuf u iki tekerlekli , tek atlı bir çöp arabasıyla çöp toplarken
hatırlıyorum..
Ata –dedesi Kafkasya’dan
gelmiş , çalışmaktan yılmayan Yusuf
Dağıstan’ın 2.15 boyu nedeniyle kamuoyunda
lakabı , “ Uzun Yusuf “ olarak kalmıştı..
Uzun Yusuf, sabah erkenden atını iki tekerlekli çöp arabasına alıp kendisine
tahsis edilen mahallenin sokaklarında dolaşarak
küçük çöp arabasına çöpleri
doldurur , araba dolunca, yanlarından yukarı ikinci katı ihmal etmeden bir de
araba kadar artı yük alarak çöpü
dökeceği şehir dışına yol alırdı ..
Çöp arabası iki tekerlekli bir sandıktan ibaretti.. Şu an ne
kadar çöp alır bilmem ama demek ki o zaman
çöplerde az idi ki , dar sokaklara girecek tek araç olan bu çöp
arabasıyla çöpler alınırdı.
Uzun Yusuf un çöp
arabasına koştuğu çok iyi bir atı vardı..
Öyle ki arada yaramazlık yapan, çevreden geçen Konya’da yapılma “konyak “ adı verilen at arabalarının atlarının geçtiğini hissedince
müthiş kişneme sesi çıkartan bir at idi.. Hatta arabayı çekip koşardı o atların
peşinden .. Bir kez mahallede yine öyle bir olay olmuştu da Uzun
Yusuf un atı arabayı da arkasında sürükleyerek , at arabasındaki atın üzerine
tam gaz koşmuş, çöp arabasının kolunu
kırmıştı. Uzun Yusuf ta atın yanına gelip , ata bağırmıştı.. At sus-pus
olmuştu..
Uzun Yusuf, boy
avantajını 1. Katlara iyi kullanırdı. Çöpünü vermek isteyenlerden 1. Katlarda ise ellerini uzatır alırdı.. evden
inmelerine gerek yoktu..
O, upuzun boyuyla
yanından gecen herkesin dikkatini çekerdi .. Zaten kendin kısa boylulara
mecburen tepeden bakardı .. Bir o kadarda yufka yürekli biriydi, yaşlı ,
kimsesiz gördüğü zaman yardım ederdi çöplerine , işlerine..
Rahmetli anam ‘dan çöpü alırken, annem sağlıkçı olduğundan “ Nadde abla (Nadide abla ) başım ele bir
ağırır ki , bir illaç yok mi ..? ambu başımın ağrısıni uçursun.. “ derdi..
Annem de ona ağrı kesici verirdi .. “
Yusuf bak fazla içme bir tane bugn bir tane yarın.. geçerse başka içme “ diye
tembihlerdi ..
Bizim baba evimizde Hacı İbrahim baba camii karşısında idi.
Rahmetli anneannemin çöpünü, balkona ellerini uzatarak alırdı.. Anneanneme bir
de balkon sohbeti yapardı Anneannemle Çırçır dan mahalleli olduklarından her zaman anneannemin hatırını sorardı , “
Hediye ana nasılsın ? , bir şeye ihtiyacın var mı , getireyim.. “ derdi.. Anneannem
de belden yukarısı tutmayan felçli hasta idi.. sürünerek balkona gelirdi .. Uzun Yusuf un annesini, mahalleliyi sorardı
Uzun Yusuf’a, o da anlatırdı .. Herkese selam alıp giderdi..
(Bu fotoğraf istanbul'da çekilmiş..ancak araba aynı olduğundan kullandım)
Uzun Yusuf mahallemizin çöpçüsü idi ama, öyle bir çöpçü
ki herkese iyiliği dokunan herkesi koruyan bir bekçi idi de adeta.
Mahalleli de onu sever, bayanlar arada
pasta-çörek yapınca ona ikram ederler , çay da verirlerdi.. kıtlama çay içerken
Uzun Yusuf’u hatırlıyorum da , “ Allah razı olsun gördün çayı.. babana rahmet
.. ben senin çöpünü almam kimin çöpünü alırım “ der memnuniyetini belli
ederdi..
Baştan da dedim ya, mahallemizi çok kıymetli çöpçüsü, dürüst insan Uzun Yusuf u çok sevdik.. çocukluğumuzun “ dev adamı
“ idi…
Erzurum’un gizli kahramanı oldun.. Umarım Belediye senin
ismini bir parkta yaşadır.. çocuklara masal kitabı bile yapılacak bir serüven adamı idin.. Mekanın
cennet olsun, nurla dolsun..
Mekanın cennet olsun Yusuf amcamız… Allah Ahmet eylesin.. Erzurum seni çok sevdi, Erzurum’da büyük bir
iz bıraktın 90 yıl boyunca…
Yorumlar